Adam Fawer - Empati
Tanıtım Yazısı:
Yaşamınızın kontrolü sizde değil!
Öyle olduğunu düşünebilirsiniz, ama yanılıyorsunuz.
Elbette ki kendi kararlarınızı kendiniz vermekte özgürsünüz.
Bu kitabı kapatabilirsiniz.
O sandalyede oturmaya devam edebilirsiniz.
Ya da gözlerinizi oymak gibi çılgınca bir şey yapabilirsiniz.
Ne isterseniz yapabilirsiniz.
Ama sorun şurada: Ne isteyeceğinizi kontrol edemezsiniz.
Her davranışınızı önceden belirleyen arzularınız ruhunuzun o
kadar derinlerine işlemiştir ki, onlara dikkat bile etmezsiniz.
Ve bu da sizi mükemmel bir köle yapar.
Bu nedenle, hayatınızı yaşamaya devam edin. Ne isterseniz yapın.
Sadece 'isteklerinizin' tümüyle sizin kontrolünüzde olmadığı
gerçeği üzerine kafanızı çok fazla yormamaya çalışın.
Edebiyat, Bilim Ve Felsefe Ruhunuza Akacak,
Okudukça Bağlanacak, Bağlandıkça Okuyacaksınız...
(Tanıtım Yazısından)
Idefix de "Adam Fawer - Empati"
Değerlendirmelerim:
Öncelikle kitabın kapağaında da belirtildiği gibi Adam Fawer önceki kitabının çıkardığı
ekmeği yemek ister gibi geldi bana. Olasılıksız'ı okumamıştım. Direk Emptati'den
giriş yaptım bu yazara. Son söyleceğimi baştan söyleyeyim. 640 sayfa bir şekilde
okunup bitiyor ama beden çok bir etki bırakmıyor.
Kitapta pisisik güçleri gelişmiş bir grup çocuğun hikayesi flashbackler yapılarak
anlatılıyor. Çocukların okullarda keşfedilmesi, gizli bir yapılanmanın özel eğitime
tutulmak üzere okuldan alınmaları kitabın ilk bölümünü oluşturuyor. Bu yapılanma
trajik bir biçimde dağıtılırken, çocukların yeteneklerini kullanmalarını önleyecek
takılar çocuklara takılıyor. Sonradan çocuklardan birinin intikam hikayesi de kitabını ikinci kısmını oluşturuyor.
Kitabı okurken yazarın fazlasıyla Dan Brown'a öykündüğünü düşündüm. Dan Brown kitaplarını okurken sanki film izliyormuş gibi oluyorum. Çok akıcı bir dil kullanıyor. Ayrıca hayal gücümüzün önünü açan bir yazını var. Fawer'de benzer bir yöntem denemeye çalışmış. Sanki bir film senaryosunu okuyormuş gibi hissetmemize çalışmış. Ama bence tam başaramamış. Bu yazın tarzı yazarın kaleminden sırıtmış.
Bende yoğun olarak şu duyguyu hissettirdi: Hollywood filmi senaryosu. Yani fazlasıyla Amerikan yaşamı bakış açısı, post-modern teknolojik çözümlemeler, psişik güçleri anlatırken sanki çok öncemli bir veriyormuş gibi kastırmalar.
Bunlar beni biraz soğuttu. Ayrıca dinlerin yüzeysel sorgulanması, insanların inançsal olarak boşlukta olduğu vurguları bence biraz havada kalmış.
Asıl hayal kırıklığını kitabını sonuç bölümünde yaşadım. İntikam alan çocuğu kitap boyunca yakışıklı ve etkileyici erkek olarak betimleniyor. Ama sonunda öğreniyoruz ki. Aslında kitabın kötü kahramını aslında bir transeksüel. Evet kitabın bize sürpriz diye sunduğu çözümleme bu. Fazlasıyla Dan Brown öykündüğünü buradan bile anlıyoruz. Şöyle bir sürpriz yaparak okuyucumu şaşırtayım demiş ama bu kitabın tamamı için önemsiz bir detay haline gelmiş.
Sonuç olarak çok beğendiğimi söyleyemeyeceğim. Son 100 sayfayı "bitsede gitsek" havasında okudum. Yazar "Bu kitap için ne kadar çok araştırma yaptım" der gibi. Kendince yeni bilgiler vermeye çalışmış. Ama bilgilerin pek bir gerçekte izdüşümü yok ne yazıkki.Öykünme bir kitap.
Yorumlar
Yorum Gönder